บันทึกอนุทิน
ครั้งที่ 9
ประจำวันที่ 9 เดือน มีนาคม พ.ศ. 2558กิจกรรมก่อนเรียน
- เที่ยว ทุ่งหญ้าซาวันน่า
หากนักศึกษาได้ นั่งรถเที่ยวท่ามกลางทุ่งหญ้าซาวันน่าอย่างมีความสุข แล้วนักศึกษาเกิดเห็นภาพนี้ จะรู้สึกอย่างไร ?
ตอบ รู้สึกว่าเป็นวงจรชีวิต ที่จะต้องมีผู้ล่าและผู้ถูกล่า เป็นธรรมดา
เฉลย ความรู้สึของการเห็นภาพนี้ คือ การปลดปล่อยอารมณ์ ที่เราได้ดูหนัง XX ครั้งแรก
ความรู้ที่ได้รับ
การส่งเสริมทักษะต่าง ๆ ของเด็กพิเศษ ทักษะภาษา
ตัวอักษรสำหรับเด็กปฐมวัย ต้องเขียนตัวกลม หัวเหลี่ยม เนื่องจาก ฝึกกล้ามเนื้อมือ
การวัดความสามาถทางภาษา
- เข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นพูดไหม
- ตอบเสนองเมื่อมีคนพูดดด้วยไหม
- ถามหาสิ่งต่าง ๆ ไหม
- บอกเล่าเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นไหม
- ใช้คำศัพท์ของตนเองกับผู้อื่นไหม
การออกเสียงผิด / พูดไม่ชัด
เด็กพิเศา เหมือน เด็กอนุบาลทุกคน
- การพูดตกหล่น
- การพูดเสียงหนึ่งแทนอีกเสียง
- พูดติดอ่าง
เด็กวัยอนุบาลอวัยวะในการออกเสียงไม่แข็งแรง
มีแบบวัดภาษาของเด็กปฐมวัย
การปฏิบัติของครูกับผู้ใหญ่
- ไม่สนใจการพูดซ้ำหรือการออกเสียงไม่ชัด
- ห้ามบอกเด็กว่า พูดช้า ๆ / ตามสบาย / คิดก่อนพูด ( สำคัญ ห้ามเด็ดขาด )
- อย่าขัดจังหวะขณะเด็กพูด
- ไม่เปลี่ยนมือข้างที่ถนัดของเด็ก
- ไม่เปรียบเทียบการพูดของเด็กกับเด็กคนอื่น
- เด็กที่พูดไม่ชัดอาจเกี่ยวข้องกับการได้ยิน ควรสังเกตเด็กบ่อย ๆ
- ทักษะการรับรู้ภาษา
- การแสดงออกทางภาษา
ความรับผิดชอบของครูปฐมวัย
- การรับรู้ภาษามาก่อนการแสดงออกทางภาษา ฟัง พูด อ่าน เขียน ตามลำดับ
- ให้เวลาเด็กได้พูด
- คอยให้เด็กตอบ ( บอกบท )
- เป็นผู้ฟังที่ดีและตอบโต้อย่างฉับไว ( ครูไม่พูดมากเกินไป )
- เด็กไม่ได้เรียนรู้ภาษาเพียงการฟังอย่างเดียว (ภาษาธรรมชาติ )
- ให้เด็กได้ทำกิจกรรมกลุ่ม
- กระตุ้นให้เด็กบอกความต้องการของตนเอง โดยที่ครูไม่คาดการณ์ล่วงหน้า
- เน้นวิธีการสื่อความหมายแทนการพูด
- ใช้คำถามปลายเปิด
- เด็กพิเศารู้มากเท่าไร ยิ่งพูดได้มากเท่านั้น
- ครูทำกิจกรรมร่วมกับเด็ก
ตัวอย่างเช่น
น้องเป็นดาว์วินโดรม สวมผ้ากันเปื่อนพยายามมัดเชือกที่เอว น้องต้องการให้ช่วย ผู้เชือกที่เอวให้ ( ครูรู้ว่าเด็กต้องการความช่วยเหลือ )
หน้าที่ครู คือ เข้าไปใกล้ ๆ เด็กก็พอ เพื่อให้เด็กขอร้องให้ช่วย โดยที่ครูไม่คาดเดาเหตุการณ์ล่วงหน้า
ครูต้อง ** บอกบท
ครูพูด ไหนหนูผูกผ้ากันเปื้อนใช่ไหมค่ะ
พูดตามครูสิค่ะ ผ้ากันเปื้อน พูดซ้ำไปเรื่อย ๆ ผ้ากันเปื้อน
ครูตัดสินใจ คือ จะผูกให้ก็ต่อเมื่อ น้องพูดคำว่า ผ้ากันเปื้อน แต่ถ้าหากน้องไม่พูดจริง ๆ ก็ผูกให้ไปเถอะ แต่ครูจะต้องพูดทุกครั้งที่ ทำการผูกผ้ากันเปื้อน
**แล้วสักวันน้องจะพูดคำว่า ผ้ากันเปื้อน ได้เองสักวัน
กิจกรรมบำบัด เด็กพิเศษ
คำสั่ง
- จับคู่ 2 คน
- เปิดเพลงให้ฟัง
- ลากเส้นไปพร้อม ๆ กับการฟังเพลง
- ลากเส้นไปพร้อม ๆ กันทั้ง 2 คน ให้เป็นเส้นตรงเท่านั้น และห้ามยกสีขึ้น จนกว่าเพลงจะหยุด
- ปล่อยให้เด็กทำกิจกรรมจนเสร็จ โดยที่มีบรรยากาศที่เงียบสงบ
- จากนั้นดูภาพที่เป็น ช่องสามเหลี่ยม ช่องสีเหลี่ยม แล้วระบายสีทุกช่อง 1 ช่อง 1 สี
ข้อดีในการทำกิจกรรม
- ฝึกสมาธิ และ ได้ปลดปล่อยอารมณ์
- มิติสัมพันธ์
- ได้ส่งเสริมทักษะทางสังคม / ภาษา
** เด็กออสทิติก นิยมใช้การบำบัดวิธีนี้ และครูสามารถดูสภาพจิตใจของเด็กแต่ละคน จากการลากเส้น การใช้สีต่าง ๆ ในการระบายแต่ละช่อง
การนำไปใช้
- สามารถนำไปใช้ในการบำบัดได้ทั้งเด็กพิเศษ และเด็กปกติ
- สามารถนำไปใช้ในการจัดกิจกรรมให้แก่เด็กในห้องเรียนร่มได้ และร่มถึงการทำความเข้าใจให้ลึกซึ่งได้
ประเมิน
ตนเอง เข้าเรียนตรงเวลา สนใจเรียน + กิจกรรมอย่างเต็มที่ สนุกสนานมีความสุขในการเรียน แต่งกายสุภาพเรียบร้อย
เพื่อน เข้าเรียนตรงต่อเวลา ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรม + กรเรียน แต่งกายสุภาพเรียบร้อย
อาจารย์ เข้าสอนตรงต่อเวลา สอนได้ชัดเจนมีการยกตัวอย่างประกอบเสมอ แต่งกายสุภาพเรียบร้อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น